This article examines the trajectory from deportation to diaspora in the identity formation of Muslim Meskhetians, a community profoundly shaped by the 1944 displacement from Georgia, decades of statelessness, and repeated marginalization. Based on interviews and community narratives collected in the United States, the study explores how memories of exile and loss circulate across generations and how symbolic homelands are sustained despite geographic dislocation. The findings show that Muslim Meskhetian identity is dynamic and multi-layered—anchored in ancestral memory, evolving cultural and religious practices, and transnational life. It functions both as a resource of resilience and as a site of generational tension. By introducing the concept of trans-territorial traumatic identity, the article offers a framework for understanding how historical trauma, present adaptation, and diasporic futures intersect in the lived experiences of displaced communities.

Статья рассматривает формирование идентичности мусульман-месхетинцев на пути от депортации к диаспоре. Это сообщество было глубоко затронуто депортацией из Грузии в 1944 году, десятилетиями безгражданственности и многократной маргинализацией. На основе интервью и общественных нарративов, собранных в США, исследование показывает, как память об изгнании и утрате передается через поколения и как сохраняется символическая родина, несмотря на географическое удаление.Результаты демонстрируют, что идентичность месхетинцев динамична и многослойна — основана на памяти предков, религиозно-культурных практиках и транснациональной жизни. Она функционирует как ресурс устойчивости и как пространство межпоколенческого напряжения.Введение концепции транстерриториальной травматической идентичности позволяет понять, как историческая травма, современная адаптация и диаспоральное будущее пересекаются в опыте вынужденно перемещённых сообществ.

სტატია მიმოიხილავს მუსლიმ მესხების იდენტობის ფორმირების პროცესს ― დეპორტაციიდან დიასპორამდე. ეს თემი ჩამოყალიბდა 1944 წლის საქართველოდან იძულებითი გადასახლების, მოქალაქეობრივი უუფლებობისა და მრავალგზის მარგინალიზაციის პირობებში. კვლევა დაფუძნებულია ამერიკაში ჩატარებულ ინტერვიუებსა და ნარატივებზე, რომლებიც ასახავს, თუ როგორ გადაეცემა დეპორტაციისა და დანაკარგის მეხსიერება თაობებს შორის და როგორ ინარჩუნებს სიმბოლური სამშობლო მნიშვნელობას გეოგრაფიული დისტანციის მიუხედავად. გამოკვლევამ აჩვენა, რომ მუსლიმი მესხების იდენტობა დინამიკურია და მრავალშრიანი ― დაფუძნებული წინაპართა მეხსიერებაზე, რელიგიურ-კულტურულ პრაქტიკებსა და ტრანსნაციონალურ გამოცდილებაზე. ის ფუნქციონირებს როგორც გამძლეობის რესურსი, ასევე თაობათაშორისი დაძაბულობის გამომწვევი ფაქტორი. წარმოდგენილი კონცეფცია ― ტრანსტერიტორიული ტრავმული იდენტობა ― იძლევა შესაძლებლობას გავიგოთ, როგორ იკვეთება ისტორიული ტრავმა, თანამედროვე ადაპტაცია და დიასპორული მომავალი იძულებით გადაადგილებულთა გამოცდილებაში.